İstifçi, kapanan bir tiyatronun tüm eşyalarını toplamıştır. Bu eşsiz hazineyi, seyirci ve kukla arkadaşlarına anlatırken bir sandık bulur. Sandığı açtığında, içinde notlar ve gazete kupürleri olduğunu görür. Bu not ve kupürler 19. yüzyılın sonlarına damgasını vurmuş, ünlü kantocu Peruz Hanım ile ilgilidir. Okurken başlar oynamaya...

Oyun, istifçinin anlatımıyla Kantocu Peruz’un hayatından kesitleri karşımıza çıkarıyor. Peruz’un çevresinde dolanan hikayelere kimi zaman kantolar, kimi zaman meddah, kimi zaman ortaoyunu, kimi zaman kuklalarla, dram ve melodramlar eşlik ediyor. Tüm bu çeşitlilikle birlikte ,19. yüzyıl tiyatro anlayışını seyirci karşısına çıkararak, Peruz Hanımın gözünden dönem sanatçılarının yaşamına da ışık tutuyor.